Mogen we de beloftes van het College geloven, dan zal per 1 juli de eerste schop de grond in gaan voor het spraakmakende project ‘Residentie Fortezza’ van projectontwikkelaar Van der Looy. Inmiddels heeft dit non-project de gemeenschap al miljoenen gekost en misschien is het verhaal nog niet ten einde. In november 2009 namelijk publiceerden twee journalisten van het Financieel Dagblad na grondig onderzoek het boek ‘De Vastgoedfraude’, een ontluisterend, maar ook fascinerend (geschreven) relaas over personen die zich ten koste van pensioengerechtigden persoonlijk hebben verrijkt. Centrale spil in het verhaal is projectontwikkelaar Jan van Vlijmen, die met bevriende relaties bij verschillende vastgoedpartijen een ingenieuze miljoenenzwendel op touw zette.
Begin 2006 weet Jan van Vlijmen zijn vriendje Will Frencken, de toenmalige directeur van het Philips Pensioenfonds, te bewegen om een pakket van 1500 Philips-woningen ver onder de marktwaarde te verkopen aan de, eveneens met Jan bevriende, makelaar Michiel Floris. Deze verkoopt het pakket binnen luttele minuten tegen marktwaarde door aan de Fortis Bank. De grote winst die wordt geboekt komt via nepfacturen van bevriende relaties weer terecht bij Van Vlijmen, Frencken en Floris. En laat nu één van die bevriende relaties projectontwikkelaar Van der Looy uit Weert zijn.
Van der Looy heeft, aldus de auteurs van het boek, willens en wetens als doorgeefluik gefungeerd voor geld dat uiteindelijk voor Frencken bestemd was. Zie het bijgaande citaat, te vinden op pagina 280 van het boek.
Alsof hun neus bloedt, doet het het Almelose College nog steeds zaken met deze dubieuze projectontwikkelaar, die zich klaarblijkelijk graag leent voor het wegsluizen van Philips-pensioengelden naar vriendjes, ongetwijfeld in ruil voor leuke extraatjes, want zeg nou zelf: voor wat, hoort wat. Volgens critici zou het nieuwe college de banden met Van der Looy na 1 juli 2010 zo snel mogelijk moeten doorsnijden, want wie weet wat er nog meer boven water komt. Dan kan eindelijk het hoofdpijndossier Fortezza worden afgesloten, want tot dusver zit Almelo voor enkele miljoenen in het schip dat Van der Looy heet.
Het boek stelt steeds weer terugkomende kwesties aan de kaak.Het komt toch nog vaak voor dat journalisten er een eigen mening aan hangen. Het is nu afwachten wie in de afgelopen jaren ergens lekker heeft gegeten en wat al dan niet bestaande oortjes daarover gaan vertellen. Het zal in ieder geval stof zijn om wat drukinkt te gaan verbruiken.
Binnenkort verschijnt er vast een nieuw boek “De vastgoedfraude aan de Almelose AA”. Ik kan niet wachten.
OK, het is al wat ouder, dit boek, maar het stelt ook andere betrekkingen van de heer Van Looy aan de kaak.
Waar ik over val is dat deze en andere informatie over projectontwikkelaars, horeca-ondernemers en de sportindustrie al langere tijd bekend is binnen het gemeentehuis en het provinciehuis. Desondanks word hier geen BIBOB-onderzoek naar de mogelijke partners van de gemeente Almelo aangezegd. Waarom niet? Als er iets te verbergen is zal een dergelijk onderzoek dit toch gewoon aantonen?
Burgermeester en wethouders, ik roep u op bij elke uitbesteding van projecten ook het antecendentenonderzoek naar de aanbieders uit te voeren, waarbij u via justitie een groot onderzoek laat uitvoeren wanneer u zelf niet voldoende antwoorden kunt binnenharken.
En ja, ik bedoel een officieel justitieel onderzek zoals bijv. het FIOD dat kan en mag en NIET het BIBOB-onderzoek, hierna het zg. KNIP-onderzoek te noemen. Dit KNIP-onderzoek deugt namelijk van geen kanten, zoals ook uit uitspraken van het Europees Hof is gebleken. Het KNIP-onderzoek maakt nl. gebruik van vermoedens, gedachten en meningen en niet (zoals de Europese wetgeving voorschrijft) van officiële veroordelingen door Justitie.
Europese Hof: iedereen is onschuldig tot dat het tegendeel is bewezen
Voor menigeen is vorenstaande het intrappen van een open deur. Echter het Europese Hof heeft hier nog iets zeer belangrijks aan toegevoegd. Indien iemand wordt vrijgesproken, omdat het bewijs niet geleverd kan worden, dan blijven er veelal verdenkingen bestaan. Echter ook deze verdenkingen mogen op geen enkele wijze tegen iemand worden gebruikt. Na een onherroepelijk geworden vrijspraak is volgens het Europese Hof ‘even the voicing of suspicions regarding an accused’s innocence’ niet langer toegestaan. Dat betekent dat er dan ook niet meer gesproken mag worden over verdenkingen laat staan dat die verdenkingen tegen iemand mogen worden gebruikt in een procedure. En dat kan vervolgens niet veel anders worden uitgelegd dan dat dit niet alleen voor het strafrecht geldt, maar ook voor het administratieve recht. De rechtbank Almelo heeft vorig jaar een uitspraak gedaan waarin, echter met andere woorden, in feite tot de zelfde conclusie is gekomen (zie hieronder bij 4 januari 2009). In de wet BIBOB wordt er veel gesproken over “vermoedens” en derhalve “verdenkingen”. Er kan niet veel anders meer worden geconcludeerd dan, gezien de uitspraak van het Europese Hof, een groot deel van de wet BIBOB niet meer overeind kan worden gehouden. Alleen feiten tellen en dat betekent dat alleen die feiten nog mogen tellen die door een onafhankelijke rechter in een onherroepelijk vonnis zijn uitgesproken.
(Bron http://WWW.JEEJAR.NL over de Bibobwetgeving.)
Waarom ben ik niet meer verbaast?
Wellicht omdat onze oud-wethouder Sjoers nogal eens in verband is gebracht met ‘niet zo heel erg nette’ (privé?) grondtransacties…
Ook werd deze wethouder regelmatig gesignaleerd in de horecagelegenheden welke ZONDER de nodige vergunningen toch door mochten draaien…
Is hier sprake van het beruchte ‘rook en vuur’ verhaal?