De gemeente Almelo gaat haar hand ophouden bij het zwaar gesubsidieerde commerciële bedrijf Theaterhotel Almelo, dat onderdeel is van het Quote 500-genoteerde Van der Valk-concern. Aanleiding hiervoor is de heftige weerstand vanuit de amateurkunstverenigingen in Almelo, die voor de zoveelste keer geconfronteerd worden met ingrijpende bezuinigingen.
Een bedelende VVD-wethouder houdt al rennend z’n pet op bij het rijkste familiebedrijf van de stad.
Namens de gemeente Almelo is VVD-wethouder Van Woudenbergh van mening dat onder andere culturele instellingen ondanks de moeilijke economische omstandigheden hun eigen broek op moeten houden. Echter in de discussie rond het subsidiecontract tussen de Gemeente Almelo en het Theaterhotel –dat door het Theaterhotel ernstig werd geschonden- heeft het college deze subsidieontvanger (550.000 euro per jaar) op slinkse wijze uit de wind gehouden. Afspraken in het contract, dat wanneer vastgelegde verplichte investeringen niet zouden worden uitgevoerd, het contract ongeldig zou maken en de subsidiegelden terugbetaald zouden moeten worden. Het ‘eigen-broek-ophouden’-verhaal kwam pas daarna; de wethouder deed deze uitspraak opvallend genoeg nadat hij het, dankzij Lijst Kamphuis Almelo aan het licht gekomen malversaties al half verzopen Theaterhotel, netjes op het droge had getrokken. Met andere woorden: het Theaterhotel blijft gevrijwaard van bezuingingsmaatregelen die elke gesubsidieerde organisatie in Almelo onherroepelijk voor de kiezen krijgt. Toevallig, niet?
Door het gekrakeel van de lokale verenigingen tekent zich echter nu het beeld af, dat de wethouder, die op meer dan zeer goede voet staat met de directie van het Theaterhotel, iets terug wil zien voor het zo gewiekst uit de wind houden. Hij vraagt nu 10.000 euro van Theaterhotel-eigenaar Hammink als bijdrage voor subsidiëring van amateurkunstverenigingen in Almelo. Die heeft aangegeven hierover te willen meedenken. Het is een ’gul’ gebaar dat ze willen meedenken, maar tegelijk is nu duidelijk te zien hoe de hazen lopen in Almelo. De gevleugelde woorden ‘Het verschil maken’ blijken uitsluitend op papier te bestaan. Die € 10.000 die de familie Hammink overweegt te betalen is een lachertje. Een klein beetje subsidie dat misschien met een ‘genereus gebaar’ in de pet van Van Woudenbergh wordt teruggegooid. Een sigaar uit eigen doos.
Because the Carticipate network grows, the utility of the applying is bound to have lengthy-term benefits.
Zal wel een sigarenpeukje zijn…of alleen de as…wat er in die pet terecht komt.
Tevens is in het openbaar bedelen toch verboden? Evenals mensen dingen opdringen die niet waar zijn en hen toch daarvoor laten betalen…wat men toch oplichting noemt? Toch blijkt dat de overheid beide dingen doet: men bedelt in het openbaar zeggende dat men wéér te weinig geld heeft en dat men wéér meer nodig heeft om te overleven/”werken”: dan men legt de benodigde te betalen bedragen (alsof het de gewoonste zaak van de wereld is) gewoon zonder aarzelen op. Kassa. Waarna blijkt dat het geld intussen zeer snel verdampt in de politieke wereld, dat de geboden oplossing uitblijft, dat daardoor meer problemen zijn ontstaan en dat er dus weer meerkosten zijn. Zulke oplossingen zijn al vele jaren onbetrouwbaar gebleken…toch blijft de overheid die opdringen zonder dat je het kan stoppen.
Waarom zijn andere subsidies niet bindend en worden daar geen termijnen aan gesteld? Bij de vorige en
volgende tsunami van overheids”oplossingen” komen die andere subsidies wél telkenmale in het gedrang. Eerst
de noodzaak zien, dan erkennen, maar als de overheidstsunami eraan komt en/of arriveert…dan is de noodzaak ineens er niet meer, stopt men met de zelf gegeven oplossing, of probeert via omwegen tot een resultaat te komen die toch ten nadele van de noodzaak werkt. Dan kun je op zulke “oplossingen” niet vertrouwen. En dan vindt men het vreemd dat wantrouwen naar de overheid is ontstaan…en groeiende is.
Een opgelegde overheidsoplossing die voor problemen zorgt en de mensen (ook die in nood) meer laat betalen is geen oplossing, maar een schijnoplossing die verliesgevend is omdat het o.a. meer problemen oplevert en niet echt oplost. Het enige dat oplost op die manier is het geld dat de mensen onder overheidsdwang moeten blijven opbrengen.
De prioriteit wat betreft het verdelen en uitgeven van geld is de oorzaak van problemen op velerlei gebied.
Als er vervolgens ook nog problemen bij worden gemaakt voor de overheidswensen die allereerst de prioriteit krijgen…zoals nieuwe overheidsgebouwen en geschuif met overheidspersoneel…dan concludeer ik eruit dat je daarmee echt geen problemen zal oplossen. Dat is nu al zo vaak getoond dat je in zulke wederkerende oplossingen niet meer kunt vertrouwen. De realiteit bewijst namelijk de waarde van die aangedragen oplossingen…verliezen op verliezen…die als een blijvende wervelende alles opslurpende en allesvernietigende storm zonder einde ons om de oren blijft razen.