Ondertussen, aan de randen van de stad…

Van onze vaste columnist HNDB:

Een nieuwe realiteit

Afgelopen week stond het lokale nieuws volledig in het teken van 1 kwestie: de schouwburg in het Theaterhotel. Al jaren is er vruchteloos gesoebat over de toekomst van de sterk verouderde theaterzaal in het centrum. Beide partijen, de gemeente aan de ene en het Theaterhotel aan de andere kant, stonden lijnrecht tegenover elkaar en hoe men ook bleef praten, er kwam (goddank) geen overeenstemming.

En dus moest de gemeenteraad uiteindelijk de knoop doorhakken: maakt de Almelose belastingbetaler, via de gemeente, klakkeloos 18 miljoen euro over om de schouwburg te behouden of ziet ook de raad in hoe oneerbaar dit voorstel werkelijk is? Want laten we het eens van een afstandje beschouwen. Feitelijk komt de eis van het Theaterhotel op het volgende neer: de belastingbetaler maakt 18 miljoen euro (uiteindelijk veel meer door de rente) over aan het Theaterhotel voor de vernieuwbouw van het pand en blijft doorgaan met de jaarlijkse subsidie van circa 1 miljoen euro om de verlies draaiende exploitatie in leven te houden. Het enige dat de gemeenschap daarvoor terugkrijgt is het simpele feit dat de schouwburg dan niet dicht gaat. Meer niet. Geen inzicht in de besteding van het geld, geen medezeggenschap en al helemaal geen mede-eigenaarschap.

Aan de andere kant van het verhaal liggen de zaken er heel anders voor. Het Theaterhotel laat de verbouwing door de gemeenschap betalen maar strijkt vervolgens zelf volledig de waardevermeerdering van het pand op. Door de vernieuwbouw kunnen opeens ook grotere producties worden geboekt die vervolgens voor meer inkomsten zorgen voor het Theaterhotel. Denk aan slimme combi-deals met een hotelovernachting en/of diner in 1 van de eigen restaurants. Wel de lusten, niet de kosten. En dit terwijl de schouwburg al jaren aan het subsidie-infuus hangt om überhaupt te overleven. 18 miljoen eenmalig + 1 miljoen jaarlijks alleen maar om de schouwburg niet te sluiten. In een stad waar het geld niet tegen de plinten klotst en er grote problemen zijn op het gebied van armoede. Waar een lokale omroep, voor 150.000 euro, zelfs dreigt te worden opgedoekt en men voortaan de lokale verslaggeving wil overlaten aan een partij uit nota bene Enschede.

Waar het geld inmiddels wel tegen de plinten klotst is bij het Theaterhotel dat in navolging van andere Van der Valk locaties inmiddels een soort COA-light is geworden en men voor een fiks bedrag per nacht asielzoekers laat logeren. Een bijzondere anekdote hierover betreft de jaarlijkse kerstbrunch in het Theaterhotel. Afgelopen jaar kwamen de, in meerderheid oudere gasten, van een koude kermis thuis toen bleek dat het buffet in 2023 in de kelder werd opgediend. En aangezien er geen lift is dienden de oudjes, die uiteraard vaak niet best ter been zijn, trap af en op te moeten lopen om hun bordjes te vullen. Boosheid en onbegrip alom want waarom werd niet zoals ieder jaar de brunch geserveerd in de grote zaal? Omdat daar de logees van het COA bivakkeren.

Terug naar het Theater: Almelo is niet de enige stad met een Theaterhotel. In Roermond speelde dezelfde kwestie (zij het voor minder geld) maar daar tastte Van der Valk wel in de buidel in betaalde circa de helft van de kosten voor de verbouwing uit eigen zak. Gevolg is dat zowel de gemeente als de provincie participeerden en het vernieuwde theater inmiddels klaar is voor gebruik. Je kunt je niet aan de indruk onttrekken dat de oneerbare eis van het Almelose theater er voor gezorgd heeft dat zowel bij de lokale als provinciale politiek de hakken in het zand gingen. Wie maakt er nu klakkeloos een enorm bedrag aan belastinggeld over zonder daar ook maar iets aan geldelijke voordelen voor te ontvangen. Ik zal u zeggen wie: het Almelo van voor 2023.

Want er is een veel bredere conclusie te trekken uit het dappere besluit van de gemeenteraad. Voor het eerst in decennia liet men zich niet van de wijs brengen door dooddoeners als “het sluiten van de schouwburg is een ramp voor Almelo”. Een overgrote meerderheid van de lokale bevolking zal nagenoeg niets merken van de sluiting. En als de tendens in toekomstige verkiezingen zo doorgaat voorspel ik u dat we na een rechts landsbestuur, in de toekomst ook een rechts lokaal college zullen krijgen. De stroom aan asielzoekers zal worden teruggebracht, de inkomstenstroom van het COA zal voor hotels opdrogen en uiteindelijk zullen er appartementen komen op de plek van het huidige Theaterhotel.

Wat we deze week hebben gezien is het ontstaan van een nieuwe realiteit in Almelo. Niet langer zal een kleine groep lokale ondernemers bij voorbaat hun zin krijgen van de raad. Een verrassende ontwikkeling die voor de nodige verwarring zorgde bij hen die zich nog niet bewust waren van deze nieuwe realiteit. Zure gezichten bij het Theaterhotel en grote woorden van de enkele raadsleden die wel voor het 18 miljoen kostende cadeautje stemden. Niet geheel toevallig zijn dit ook de raadsleden die met enige regelmaat in het lokale borrelcircuit te vinden zijn. Waarom zou je het jezelf lastig maken bij de volgende opening, borrel of lezing. Je kunt immers simpelweg de samenleving de rekening laten betalen zodat jij geen vervelende discussies krijgt met degene die je de bitterbal en wijntjes aanreikt.

Het beroemde old boys network in Almelo, waar Zembla en Sophie Hilbrand al eens reportages over maakten, toont voor het eerst grote scheuren. De lokale politiek zette eindelijk eens het belang van de gehele samenleving voorop en die nieuwe realiteit is een prachtig cadeau voor álle inwoners van onze prachtige pauperstad.

HNDB