Column

Aflevering “Van God Los”, een gemiste kans.

(redactie)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De BNN- dramaserie “Van God Los” is geïnspireerd op waargebeurde misdaden. Zondag was het de beurt aan het gijzelingsdrama in Almelo. De toon werd gelijk gezet. De arme Turkse caféhouder  Ömer Altin (lees: Ahmet O.) wordt door de een boze wethouder Renkum (lees: Sjoers) tegengewerkt. Renkum slaat de caféhouder met dwangsommen om de oren vanwege een illegale verbouwing van de zaak en laat oogluikend toe dat er marktkramen voor het café worden geplaatst. Verzoeken om gesprekken worden stelselmatig door de boze wethouder van de hand gewezen. Ondertussen kijkt Renkum verlekkerd naar een maquette van het nieuwe binnenstadsplan waarin de zaak van Altin geen plaats heeft. Gevolg: het slachtoffer van het systeem draait door. De man steekt het café en zijn auto in de brand en stapt het gemeentehuis in om  bij Renkum verhaal te halen. Als deze nergens is te vinden is, gijzelt de caféhouder een andere wethouder en enkele medewerkers. De man eist een gesprek met Renkum. We worden getrakteerd op vele close-ups van het vertwijfelde gezicht van de caféhouder, een woede-uitbarsting en een gegijzelde die probeert de man te overmeesteren. De gegijzelde wethouder zegt niets en lijkt zich achter zijn medewerkers te verschuilen. De aflevering daalt tot een bedenkelijk niveau wanneer de agente die leiding geeft aan het arrestatieteam wethouder Renkum op zijn gedrag aanspreekt. De boodschap ligt er duimendik bovenop: Renkum heeft de gijzeling over zichzelf afgeroepen. Aan het slot wordt de caféhouder met een geplaatst schot uitgeschakeld. Een zielig hoopje mens wordt afgevoerd, nagekeken door een vertwijfelde Renkum. De aflevering bood eenvoudig voorspelbaar drama zonder enige diepgang. Een gemiste kans nu de relatie gijzelaar en gegijzelde weldegelijk interessante televisie had kunnen opleveren. Een dialoog tussen twee schijnbaar gescheiden werelden, die van de gemeente en de gewone man, had tot de mogelijkheden behoord. Oud wethouder (en de destijds gegijzelde ) Bert Kuiper laat in een reactie op Twitter weten dat  afgezien de aanwezigheid van wapens en het contact met de politie, de aflevering niets met de werkelijkheid te maken had. Schrijfster Mirjam Pool ( “Alle dagen Schuld”) werkt aan een boek over de gijzeling dat dit jaar nog moet verschijnen.

 

Posted by admin in Column, Kritisch Almelo, Mening, Nieuwtjes, 3 comments

Bestuurders moeten integer zijn. Of anders vertrekken.

 

(analyse door Gert Verdamme)

Dat twee prominente Almelose VVD-bestuurders Job Klaasen en Gerrit van Woudenbergh in korte tijd zijn ‘betrapt’ op het jokken op hun CV’s geeft stof tot nadenken en hilariteit. Dit komt ongetwijfeld vaker voor. In de politiek is jokken echter een doodzonde. Wat bezielt hen, die zichzelf beter voordoen dan zij in werkelijkheid zijn? Je houdt namelijk niet alleen jezelf  maar ook een ander voor de gek. En in een publieke functie hoor je het goede voorbeeld te geven, zeker als houder van de wet, hetgeen een dienende taak is.

Zelden passeerden er zoveel smoezen de revue als in het geval van Klaasen en Van Woudenbergh. Klaasen verdedigde zich door erop te wijzen dat je als politicus geen opleiding hoeft te hebben. Waarom dan toch jokken? Let wel: naar opleidingsniveau wordt altijd gekeken. In belangrijke mate wordt het denken over een persoon bepaald door wat hij of zij in het verleden heeft gedaan. Dan komt dus dat cruciale CV in beeld. Klopt dit niet, dan rijst twijfel of de betrokkene de positie ook had gekregen als hij of zij eerlijk was geweest.

Van Woudenbergh liet door Tubantia optekenen dat voor zijn ‘gevoel’ de avondhandelsschool een Hbo-studie was. Een raar argument. In de eerste plaats heeft Van Woudenbergh zijn CV zelf veranderd. Dus voelde hij al nattigheid na het debacle Klaasen. Bovendien gaat het bij een CV niet om ‘gevoel’ maar om feiten. Tot slot staan op de oorspronkelijke CV van Van Woudenbergh de Hbo-studie ‘economy’ EN de Handelsavondschool vermeld. Later heeft hij dat veranderd door de Hbo-studie te schrappen. De Handelsavondschool is blijven staan. Kortom: Van Woudenbergh was dus eigenlijk dubbel oneerlijk, namelijk wat betreft een studie die hij niet heeft gevolgd en over de reden waarom hij dat in allerijl heeft geschrapt. Interessant is ook de gedachte dat het jokken over een niet-genoten Hbo-opleiding eigenlijk respectloos is naar al die mensen die wél de opleiding hebben behaald, soms met bloed, zweet en tranen en die daar in veel gevallen nog een dikke studieschuld aan over hebben gehouden. We laten nog even buiten beschouwing of zo’n afgestudeerde al dan niet een baan heeft. Niet vergeten dat een wethouder van een gemeente als Almelo 7.000 euro’s per maand in z’n zak mag steken!

Wat ook opvalt, is dat noch Klaasen noch Van Woudenbergh er ronduit voor uitkomen dat zij een fout hebben gemaakt. Dat komt niet in hen op. Wat als Klaasen en Van Woudenbergh ruiterlijk hadden toegegeven dat zij in de fout zijn gegaan.? Niets menselijk was hen vreemd. Dan had men hen met heel andere ogen bekeken. Diploma’s zeggen natuurlijk niet alles. De belangrijkste eigenschap, die een bestuurder dient te hebben, is dat hij integer is, zowel naar zichzelf als naar de buitenwacht. Wat dit betreft zou Van Woudenbergh het voorbeeld van Klaasen moeten volgen. Voor integriteit bestaan geen betrouwbare tests. Integriteit is een eigenschap die een persoon wel of niet bezit. Een beetje integer bestaat dus niet. Dit zal moeten blijken in de praktijk. Beide heren hebben geen blijk gegeven van integer handelen.

In reacties vragen sommigen zich af wat er mis is als een slager wethouder wordt. Natuurlijk gaat de discussie daar niet om. Iedereen kan wethouder worden, zelfs een marktkoopman. In Almelo kunnen we nu dan ook goed zien hoe geweldig de bewuste man de stad heeft bestuurd. Almelo (en daarmee de burger) ging voor miljoenen het schip in waardoor de Artikel 12-status griezelig dichtbij is gekomen. Mag je concluderen dat een gedegen bestuurlijke opleiding niet alleen een wethouder, maar ook een gemeenteraadslid niet zou misstaan? Waarschijnlijk wel. Per slot van rekening gaan deze mensen over soms zeer belangrijke beslissingen. Met een beetje meer inzicht en kennis was in Almelo bijvoorbeeld nooit ook maar één seconde nagedacht over zoiets als Waterrijk of een monorail. Was een belachelijk en  schaamteloos circus rondom het wel of niet doorgaan van Almelo Nouveau niet eens aan de orde geweest. Ook hadden we dan wellicht zo vanuit de stad nog rechtstreeks het Nijreesbos kunnen infietsen. Dat laatste is helaas niet meer mogelijk door bestuurlijk falen.

Het doet er niet toe op of in welk medium je je persoonlijke feiten de wereld instrooit. Als gewone burger kun je makkelijker iets onwaars beweren dan wanneer je een publieke voorbeeldfunctie hebt. Of dat nu op Linkedin of een ander sociaal netwerk gebeurt doet er niet toe. Zelfs wanneer het een zogenaamde ‘privé-aangelegenheid’ is (daar heeft de VVD het hele lange paasweekeinde over moeten nadenken): liegen is en blijft liegen. Voor een wethouder telt dat extra zwaar, want je kunt je als burger dan terecht afvragen of ie in alles zo onbetrouwbaar te werk gaat.

 

Posted by Redactie in AlmeloAnders, Column, Kritisch Almelo, Mening, Politiek en Polikliek, 4 comments

Analyse: keuze voor sobere nieuwbouw is uiterst wankel

(door Leon Verdraaijt)

Het voormalige Praxis-terrein waar Residentie Fortezza zou verrijzen is in stedenbouwkundig opzicht een uitstekende locatie om een nieuw stadhuis te bouwen. Aan deze toevalligheid valt niets af te dingen; gelegen naast het Twenthe Centrum, tegenover de rechtbank en het belastingkantoor en op een steenworp afstand van het station vult het – letterlijk – een ‘publiek gat’ in.
Wat echter opvalt is dat de uiteindelijke keuze voor de locatie Fortezza ‘met stoom en kokend water’ lijkt te zijn gemaakt. Anders dan bij de alternatieven, te weten  nieuwbouw aan de markt en renovatie, is de ‘sobere’ nieuwbouw niet extern onderzocht op haal- en betaalbaarheid. Dit verbaast omdat CDA-wethouder Van Marle een deugdelijk financieel beleid nastreeft en de VVD, steeds bij monde van de immer licht ontvlambare fractievoorzitter Herman Nijhuis, heeft gehamerd op externe controle door de accountant voordat er grote beslissingen worden genomen. Niets van dit alles bij de sobere nieuwbouwvariant.


De keuze is bovendien ingegeven met het oog op het koste wat kost willen oplossen van ‘het probleem Van der Looy’, de ontwikkelaar van Fortezza en lachende derde, die moest worden uitgekocht anders was het leed niet te overzien, aldus het college. Gek genoeg wil de PvdA de gang van zaken rond Fortezza pas achteraf onderzoeken (!). Een kansloos verhaal: de uitkomsten wegen niet mee in de besluitvorming en de verantwoordelijken kunnen niet aangesproken worden. Een en ander legt ook haarfijn bloot, dat het huidige college verstoken is van ook maar enige kennis. De arme zielen zijn uitermate afhankelijk van ambtenaren, die nog onder Sjoers en consorten dienden waardoor de telkens besproken rampzalige projecten nog steeds ‘leven’ en geld kosten. In feite is er dus weinig veranderd en het verhaal is nog lang niet ten einde. Er komt vast nog meer uit de hoge hoed. Trouwens is niet Van der Looy op het matje geroepen, welnee een hoge ambtenaar –ooit de rechterhand van Sjoers-  is persoonlijk in Weert ontboden om een knieval voor de projectontwikkelaar te maken en hem geld (1.5 miljoen) en goed (de toezegging voor appartementenbouw) aan te bieden. Hoe slaafs kan een gemeentebestuur zijn.
De nieuwe bestemming danwel sloop van het huidige stadhuis blijft een groot vraagteken. Gegadigden (naar verluidt: het Erasmus) zouden in de rij staan, aldus het college. Dat valt nog te bezien gelet op de atypische bouwstijl en de monumentenstatus ervan. Maar ook al zouden er gegadigden zijn, dan is het toch mogelijk om over het huidige stadhuis nu al afspraken te maken? Waarom moet dit dan worden uitgesteld tot 2014 met alle risico’s van dien? Kortom: de keuze voor een sober stadhuis is een boterzacht compromis. PvdA en CDA krijgen hun  gedroomde nieuwe stadhuis, alleen op een andere locatie. De raadslieden is ook nu weer het mes op de keel gezet. De meesten zijn gezwicht onder die druk. Politieke dalers: de wethouders Van Marle, Van Woudenbergh, Schouten en Kuik. Politieke stijgers: Gijs Stork van ALA/AOV (faliekant tegen nieuwbouw) en Israa Abdullatif die een standvastige koers bleef varen, ook al druiste dat in tegen het beleid binnen de eigen fractie. Bij de VVD zitten de eerste scheuren er al in. Wie d’r volgt…

Posted by Redactie in AlmeloAnders, Blunders en fratsen, Column, Kritisch Almelo, 10 comments

Twents op Twentse scholen?

(ingezonden)

De laatste tijd gaan er stemmen op om de Twentse streektaal als (keuze)vak op Twentse scholen in te voeren. Een goede ontwikkeling? Dat zou je denken.. De grotere aandacht voor de streektaal vergroot de binding van Twentse jongeren met de streek. De regiosoap ‘Van Jonge Leu en Oale Groond’ is niet voor niets een succes. Anderzijds is het onder een groot aantal jongeren niet heel goed gesteld met de schriftelijke beheersing van de Nederlandse taal. De Internetsite “Hyves” staat vol met krabbels van scholieren die de wereld willen laten weten dat zijn “geslaagt zijn”, ja inderdaad met een ‘t’ in plaats van een ‘d’. Kortom: laten we zorgen dat de Nederlandse taal weer op de (school)agenda wordt gezet.

Als Westerling die naar het Oosten kwam, kreeg ik van verschillende kanten de waarschuwing dat het hier lastig integreren zou zijn vanwege dat rare taaltje. Als iemand ‘ja ja’ tegen je zegt, wordt eigenlijk ‘nee nee’ bedoeld. Mijn ervaring is gelukkig een andere. Twentenaren zijn mensen die openstaan voor anderen. Het echte platte Twents is niet aan mij besteed maar de gemiddelde Twentse tongval is goed te volgen. Bij de Friese taal is dat toch anders. Voor buitenstaanders is Fries niet of nauwelijks te verstaan en ik ken mensen die zich in Friesland hebben gevestigd maar daar toch buitengesloten voelen of toch minder snel aansluiting vinden. Die kant moeten we in Twente niet opgaan. Dus voorlopig maar geen Twents onderwijs op Twentse scholen.

Diederik Briedé
advocaat in Almelo

Posted by Redactie in Column, Mening, 8 comments

Riooldiscussie blijkt beerput

(door Leon Verdraaijt)

Mei was een bewogen politieke maand in Almelo. Het begon zo goed. VVD wethouder Van Woudenbergh zette wat Sjoers-relikwieën bij het grofvuil (monorail) en liep stad en platteland af om (culturele) feesten en partijen op te leuken. Met zijn idee om de rioolheffing te verleggen naar de eigenaren van onroerend zaken kreeg VVD collega-wethouder Andela het aan de stok met de PvdA-wethouders Schouten en Kuik. Volgens hen zouden huurders van dit plan wel eens de dupe kunnen worden als grootverbruikers (zoals woningcorporaties) niet bereid zijn de heffing uit eigen zak te betalen maar dit gaan doorbelasten. Opmerkelijk is dat deze discussie niet binnenskamers maar vooral in de pers wordt gevoerd. Een teken aan de wand? Als de nieuwbakken bewindslieden hier al over bakkeleien, hoe moet het dan straks met het stadhuis? Daar moet er gekozen worden tussen nieuwbouw en renovatie.

In een nietszeggende brief aan de raad schrijft het College dat renovatie goedkoper is.. Misschien iets voor Stork (ALA AOV) of Geerdink (TON) om hier vragen over te stellen? De PvdA zet echter alles op alles om nieuwbouw erdoor te drukken. Zo liet Ayatollah  Kozijnie (daar hebben we hem weer) weten dat een nieuw stadhuis veel sociale voordelen zou hebben. PvdA-fractievoorzitter Luc Schuur heeft Kozijnie dus duidelijk niet in het gareel. Wethouder Kuik (PvdA) kiest bij een besparing van 10 miljoen euro ten voordele van renovatie, toch liever voor nieuwbouw. Gek, want wat kun je voor 10 miljoen niet allemaal doen in de stad? Er zijn verschillende scenario’s denkbaar.

Scenario 1: Pvda legt zich neer bij renovatie. Dat zou van realiteitszin getuigen. Scenario 2: VVD legt zich neer bij nieuwbouw. Vrij ondenkbaar omdat dit een VVD breekpunt is. Scenario 3: Een bestuurlijke crisis… en een nieuw College. Scenario 4: het College ziet in dat beide ideeën door de realiteit zijn ingehaald. Almelo is namelijk zo goed als blut. In dit scenario blijft alles bij het oude. Een goede Almelose traditie. En dan hebben we het nog niet over onderwerpen als het binnenstadsplan, Residentie Fortezza, Almelo Nouveau etc.

Tot slot: de uit het niets met 2 zetels in de raad gekozen PVA ligt 2 maanden na de verkiezingen alweer uiteen. Wat een afgang. Dictator De Olde royeerde Gerwin Kamphuis, maar deze weigert zijn zetel op te geven. Dat wordt dus nog leuk en het grappige is dat beide heren nog leuk en gezellig pal naast elkaar in de bankjes zitten.  De gevestigde partijen zullen niet happig zijn om ongeleid projectiel Kamphuis in hun midden op te nemen. De PVA-kiezer komt bedrogen uit. Zal het landelijk ook zo met Wilders gaan? We gaan interessante tijden tegemoet.

Posted by Redactie in AlmeloAnders, Column, Politiek en Polikliek, 4 comments

VVD kan beter oppositie voeren

(analyse door columnist Leon Verdraaijt)

Gelet op de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen zou alleen een meerderheidscoalitie van CDA, PvdA en VVD denkbaar zijn. Een werkbaar college zal dit niet opleveren. CDA en PvdA hebben nog net voor de verkiezingen hun handtekening onder de deal met Beter Wonen gezet ter zake de sloop van de Kloosterhofflat. De arrogantie bij het CDA en de PvdA kent dus geen grenzen en het wantrouwen richting de VVD is, gelet op haar ‘breekpunten’, historisch groot.

Bij deelname aan een nieuw college zal de VVD voor voldongen feiten komen te staan. De VVD alleen kan de doordenderende Marsroute niet tot stilstand brengen. Zo zullen CDA en PvdA van de VVD verlangen dat deze zich conformeert aan de gemaakte plannen. Daarvan afwijken is voor zowel het CDA als de PvdA gezichtsverlies. Wil de VVD haar geloofwaardigheid behouden, dan dient zij haar handen niet te branden aan de plannen van het CDA en PvdA. De VVD heeft in een college met CDA en PvdA niets te zoeken, mede gelet op de zelfverklaarde breekpunten waaronder het stadhuis.

De groei van de VVD is het gevolg van de bestaande onvrede over het beleid van CDA en PvdA. Daar moet de VVD zich dan ook niet in mengen wil zij over 4 jaar hiervan niet ook de rekening gepresenteerd krijgen. Dit betekent dat de VVD op volle sterkte oppositie moet en kan voeren. Dat levert alleen maar winst op. Over vier jaar, bij nieuwe verkiezingen kunnen hiervan de vruchten worden geplukt. Een soortgelijk scenario voltrok zich in Dinkelland waar Lokaal Dinkelland vier jaar geleden met 9 zetels in de raad kwam, maar buiten de collegeonderhandelingen werd gehouden. Lokaal Dinkelland keert nu terug met maar liefst 12 (van de 21) zetels. En dan wordt besturen pas makkelijk. De vraag is of de VVD hier in Almelo de lokroep van het pluche kan weerstaan. Het worden interessante tijden.

Posted by Redactie in AlmeloAnders, Column, Nieuwtjes, Politiek en Polikliek, 12 comments

Zet waardevolle Almelose ambtenaren op regionale transferlijst

Ik heb met veel belangstelling de begroting van de gemeente Almelo 2010-2014 doorgeworsteld. Eén van mijn vragen gaat over het volgende onderwerp: gemiddeld veel te hoge ambtenarensalarissen.

Uit de Begroting van Almelo 2010-2014 bladzijde 14/140: 

9 Max-2 problematiek en verworven rechten
 

Conform de richtlijnen worden bij iedere begroting de loonkosten geraamd volgens de max-2 systematiek. Een functie kent een waardering (functieschaal) en daarbinnen een systeem van periodieken. De loonkosten worden voor iedere medewerker, ongeacht de werkelijke inschaling, geraamd op zijn of haar functieschaal en daarbinnen op de twee na hoogste periodiek die kan worden bereikt. Sinds de start van deze systematiek in 2002 wordt er door alle afdelingen geworsteld met de financiële gevolgen van deze systematiek. De laatste jaren wordt de problematiek steeds hardnekkiger gevoeld omdat de loonkosten voor het management grotendeels tot de niet beïnvloedbare kosten behoren. In het jaarrekeningresultaat van de afdelingen zijn deze negatieve gevolgen zichtbaar.

Per eind 2008 hebben 550 medewerkers hun eindschaal en maximale periodiek bereikt. Daarnaast zijn nog eens 50 medewerkers ingeschaald op de een na hoogste periodiek. Op dit moment worden 600 van de 827 medewerkers (72%) in de begroting dus te laag geraamd. Daarnaast hebben circa 80 medewerkers een inschaling boven de functiewaardering. Dit heeft met name te maken met in het verleden verworven rechten. Het totale probleem hebben we inzichtelijk gemaakt. We kunnen deze problematiek niet in één jaar oplossen maar pas na verloop van tijd. Voorgesteld wordt om dit probleem in 6 jaar tijd op te lossen en de personeelsbegroting gedurende 6 jaar met € 400.000 per jaar te laten stijgen. In de tussenliggende jaren zullen we de ontwikkelingen met betrekking tot deze problematiek nadrukkelijk monitoren en hierover rapporteren. 

Opmerkingen: 
Allereerst zou de vraag aan de orde moeten komen of de arbeidsvoorwaarden van ambtenaren niet aan herziening toe zijn mede gelet op de grote reorganisaties in het bedrijfsleven. Steeds als er iets extra te halen valt mogen de vuilnisophalers wel de kastanjes uit het vuur halen (nu Middelburg). Met zo’n ervaren ambtenarenkorps mag je verwachten, dat er een enorme output is en dus minder fte’s. De benodigde € 400.000,00 per jaar dient wel uit de eigen begroting te komen en niet worden afgewenteld op de inwoners van onze stad.

Mogelijk andere oplossing:
De gevolgen van de veel te hoge inschaling van 80 fte  en de bijbehorende extra  toeslagen komen ten nu laste van de burgers van Almelo. Mij lijkt beter om te beginnen bij de 80 bovenmatig en kennelijk geweldig functionerende ambtenaren, toppers dus, op een regionale transferlijst te plaatsen. De marktwaarde van deze ambtenaren moet voor andere gemeenten zeer waardevol zijn en veel gemeenten zullen in de rij staan deze ervaren ambtenaren, geweldig presterende toppers, tegen de geldende functieschalen met daarbij behorende periodieken over te nemen. De gemeente Almelo draagt dan alleen nog de lasten van de extra toeslagen.

Voordelen:
Voor de omliggende gemeenten  heeft het veel voordelen om op korte termijn over zoveel toppers te kunnen beschikken. De vacatures kunnen dan indien nodig worden opgevuld met jong aanstormend talent in lage functieschalen en zo ook voor een betere doorstroming in het ambtelijk apparaat zorgen. Per saldo kan er mede door deze transfer activiteiten een positief saldo ontstaan, en het geraamde tekort  van € 400.000,00 doen omslaan in een overschot. Met dit overschot kunnen dan wel weer andere dingen worden gedaan.

J. van Willigen

Posted by Redactie in Column, 10 comments

Nieuwe burgemeester begon loopbaan in de psychiatrie

ALMELO – Hoera, het is een meisje. In de wandelgangen van het gemeentehuis is dit min of meer de reactie op de komst van Almelo’s nieuwe burgemeester Jon Hermans-Vloedbeld. Wellicht is het inderdaad nog zo gek nog niet. De stad heeft op dit cruciale moment misschien juist een vrouwelijke hand nodig. Op voorhand lijkt het in elk geval een goede keuze te zijn en krijgt ze een warm welkom. Misschien lukt het haar zelfs om het vertrouwen van de burger in de lokale politiek te herwinnen. Hermans-Vloedbeld is namelijk geen lichtgewicht. Ze begon haar loopbaan bovendien in de psychiatrische gezondheidszorg. Nou, met die ervaring achter zich is er in het Almelose gemeentehuis behoorlijk wat werk aan de winkel. ‘t Is momenteel een gekkenhuis. Even een vinger aan de pols en ze pikt de patiënten er zó uit.

Zuster Jon afdeling PAAZ

Zuster Jon legt direct haar vinger aan de pols in Almelo.

Jon Hermans-Vloedbeld, geboren en getogen in het Twentse Hengelo, werkte tot aan de geboorte van haar kinderen in de psychiatrische gezondheidszorg. Ze had echter buitengewone interesse in maatschappelijke en politieke zaken waardoor ze op allerlei bestuurlijke posten binnen de VVD en in haar woonplaats Losser terecht kwam. Van 1988 tot 1998 was ze fractievoorzitter en vanaf 1998 ook wethouder. In 2001 werd ze benoemd tot burgemeester van de Zuid-Hollandse gemeente Ouderkerk.

Begin 2004 deed ze een poging om burgemeester van het Groningse Delfzijl te worden. Ze moest het echter in een referendum afleggen tegen PvdA-politica Maritje Appel. Dat referendum was overigens bijna niet doorgegaan omdat de beide dames hevige ruzie met elkaar kregen. Appel beschuldigde Hermans er namelijk van dat ze ‘onzuivere praktijken in de campagne’ zou toepassen. Hermans bleek hierdoor dermate aangegrepen dat ze dreigde van haar kandidatuur af te zien. Echter na bemiddeling door waarnemend burgemeester Henk van Hoof en Commissaris der Koningin Hans Alders besloot ze de strijd evenwel door te zetten. Uiteindelijk kwam Maritje Appel als winnaar uit de bus.

Op 16 september 2004 verruilde Jon Hermans-Vloedbeld het burgemeesterschap van Ouderkerk voor die van de zich eveneens in Zuid-Holland bevindende gemeente Ridderkerk. Vijf jaar later, in september 2009, werd bekend dat zij de nieuwe burgemeester van Almelo is geworden. Haar benoeming gaat op 14 december 2009 in. Haar wacht een pittige taak, want Almelo verkeert in zwaar weer.

Posted by Redactie in Column, 5 comments

Uit de krant in de krant

De jongens van Tubantia hebben me deze week vereerd met een alleraardigst stukje in hun krant (zie knipsel). Dat deden ze ‘vroeger’, toen ik nog voor het plaatselijke sufferdje schreef ook al regelmatig. Alleen jammer van die kant noch wal rakende sneer op ’t eind. Die snap ik niet, maar daar ben ik misschien te dom voor. Vroeger liet ik een taart bij ze bezorgen vanwege deze gratis reclame echter ik ken al die lui niet meer. Het is daar sinds de samenvoeging van De Twentsche Courant en Dagblad van het Oosten één groot Durchgangslager. Waar blijft de tijd? De tijd van onder anderen Henk van Schuppen en Dick Janssen, Peter van der Molen, Pim Kalkman en een Wim Neeskens, die af en toe ook nog eens binnen kwam om een verhaaltje op een typemachine in elkaar te rammelen. Maar de passie en gedrevenheid is er niet meer. Het is alleen nog maar een manier om het dagelijks brood te verdienen. Niets meer, niets minder.

Artikel TubantiaToen ik een periode op de ‘Van het Oosten’-redactie liep, toen nog gevestigd boven de passage tussen de City-Promenade en het Marktplein, was het er een donders gezellige boel en er werd nog gewerkt ook, vaak tot diep in de nacht. Dát waren nog es tijden. Vooral de pennenstrijd tussen journalisten van beide kranten was geweldig. De lezer genóót daar van. Nu moet je daar niet meer om komen. Het lijkt erop dat vrijdags om vijf uur de deur in het slot gaat om pas op maandagmiddag weer open te gaan, of er moeten rampen gebeuren zoals een Sinterklaasintocht of een grote brand. De leesdichtheid is vaak te danken aan de soms kostelijke lezersreacties op de internetsite van de krant. Dat maakt het nog een beetje leuk. Overigens kan ondergetekende nog uitstekend z’n ei kwijt bij De Geleraaf, een prima medium, net als die andere twee. Niks op aan te merken. Heracles laat ik dan ook graag aan hen over. Bovendien, met een vaste baan overdag kun je niet alles bijhouden, dus AlmeloAnders is ‘gewoon voor de leuk’, echter… dit is nog maar het begin.

Maar zie nu wat er van ‘de krant’  is geworden: van de kritische en objectieve media van destijds is slechts nog een spreekbuis van de lokale overheid overgebleven. Kritisch mag niet meer namelijk. Voor het journaille is het tegenwoordig braaf opzitten en pootjes geven en dat kunnen ze heel goed. Alles keurig geregeld en voorgekauwd vanaf de afdeling voorlichting in het stadhuis. Daar wordt door een hele batterij aan voorlichters alles gemonitord om het imago van Almelo hoog te houden en in voorkomende gevallen weer op te poetsen. “Schop niet tegen de gemeente, want dan gaan ze je het heel moeilijk maken”, zei een bekende journalist mij vorige week nog. Ik dacht: “Waarom niet? “Mogen we soms niet kritisch zijn, ook al is het soms op ’t randje?

Op haar beurt heeft de krant zichzelf gemeente-afhankelijk gemaakt door de gemeentelijke advertentie, die duizenden euro’s per week oplevert. Die stond eerst in de best gelezen en het best verspreide weekblad van de stad (!). Heel handig van de gemeente en heel ‘toevallig’ ook net in de periode dat het imago van de stad danige deuken heeft opgelopen. Ik noem dat dan ook geen toeval of economische keuze, maar een weldoordachte tactische zet. En… de noodlijdende krant zal nooit de hand die haar voedt gaan bijten zal ik maar zeggen.

Eerlijk gezegd benijd ik ze niet, die journalisten. Ik heb medelijden met die jongens, die aan de leiband telkens als pionnen naar andere standplaatsen worden verplaatst. Vaak ook moeten ze zelfs nog de foto’s bij hun eigen artikelen maken. Vroeger deed een vakman, een echte fotograaf zoals Benno ten Bruggencate of een half blinde, die ook nog een café in Hengelo runde, dat. Kleurrijke figuren waren dat. Het ziet er tegenwoordig dan ook niet meer uit. Er is echter één heel mooie kant aan een papieren medium zoals Tubantia: morgen gaat de vis er weer in.

Tony Cassese.

Vis

Posted by Redactie in AlmeloAnders, Column, 5 comments

Schamele opkomst bij dodenwake rode beuk

'Dodenwake' bij de restanten van de 150 jaar oude rode beuk.

Wie heeft afgelopen zondagmiddag tussen twee en drie uur de moeite genomen om afscheid van de rode beuk in de binnenstad te nemen en het ‘condoleanceregister’ daar te tekenen? Bijna niemand, gek he? Slechts een handjevol mensen was er.
Is het omdat er geen interesse in deze ‘historische’ gebeurtenis is? Of… is de burger de strijd tegen de gemeente onderhand moe omdat het gemeentebestuur gewoon de langste adem heeft? Wie het weet mag het zeggen. In elk geval zat er achter dit stille protest op de zondagmiddag veel meer dan menigeen denkt. De mening van het handjevol mensen dat was komen opdagen loog er in elk geval niet om. Volgens hen was de ‘moord’ op de aloude, monumentale beuk een regelrechte aanval op de democratie. Hoe dan ook, de gemeente heeft heel duidelijk laten zien wie er de baas
is in deze stad en dat is beslist niet de burger. Deze actie hadden ze wellicht beter niet in maart kunnen ondernemen.

Zembla, De Wereld Draait Door,… wat heeft het de stad allemaal gebracht?
Het aanzien van Almelo is geschaad. Verder is de gemeente zich tien keer beter gaan indekken, op de afdeling Voorliegen en Oplichting zijn de waakhonden extra alert (“Ik wil dat de camera nu uitgaat”) kortom de gelederen zijn gesloten. Het is nu helemáál onmogelijk om iets tegen de gemeente te beginnen. Bezint eer ge begint, want u wordt straatarm. Het lijkt er in elk geval niet op dat er veel is veranderd. Een bloemenkoopman is het volgende gevecht en aan het Landweer heeft een ambtenaar een voorkeursbehandeling gekregen terwijl een andere bewoner niets voor elkaar kreeg. Dat lezen we allemaal in de krant. Erop reageren is niet verstandig, of u moet elk zinnetje, elke bewering of kritiek vooraf laten gaan door: ‘Ik denk’, ‘Mijn mening is’, ‘Volgens mij’ en ‘Ik heb gehoord dat’… U maakt uzelf monddood als u zichzelf niet indekt. Criticasters worden aangepakt, kijk maar naar een zekere ‘Gewoon Almelo’, die naar het schijnt zowat dagelijks via de Tubantia-website kritiek levert op het
gemeentelijk handelen en wandelen. Klaarblijkelijk schroomt de krant niet om privégegevens van deze man aan de gemeente te verstrekken. Niet vreemd dus dat mensen steeds vaker voor een anonieme reactie kiezen. Dus Almeloërs, ik zou maar oppassen met uw kritiek. U kunt zomaar worden aangeklaagd en wel met medewerking van dagblad Tubantia, die hierdoor ook niet meer te vertrouwen is.

Eén van de belangstellenden bij de beuk vertelde me: “Sommigen zullen misschien lachen om de weinige mensen die op deze trieste mistige zondagmiddag bij de restanten van de eens zo majestueuze beuk bij elkaar zijn gekomen. Ze zullen ongetwijfeld zeggen ‘kijk ze daar staan, die geitenwollensokken-figuren’. Echter wat menigeen vergeet is dat de kap van de beuk een bewijs is van de nihiliteit, de waardeloosheid van meningen en gevoelens van de doodgewone Almelose burger, die van z’n stad houdt. Tegelijkertijd is het ook een keihard bewijs van de arrogantie van het stadsbestuur, dat zich steeds vaker verschuilt achter vage,  te bekritiseren rapporten van door de gemeente betaalde onderzoeksbureaus.”

Toegegeven, je hoeft er beslist geen deskundige voor te zijn om te constateren dat de beuk er nog helemaal niet zo slecht aan toe was dan het volk werd voorgespiegeld. Dit doet me denken aan de dubbele rij eiken in de Egbert ten Catelaan. Die zouden een krappe tien jaar geleden ook doodziek zijn volgens de door de gemeente ingehuurde deskundige. De bewoners dachten er anders over en lieten op eigen kosten een contra-expertise uitvoeren en wat bleek… de eiken konden dankzij het toedienen van wat medicatie nog jaren mee en kijk… ze staan er nog steeds in volle glorie. Wat moeten we hier nu uit concluderen? In elk geval dat in Almelo absoluut iets verrot is. Het zijn echter niet de bomen. De rotting zit ‘m in de liefde en het respect van stadsbestuurders voor de levende en dode monumenten in deze stad. En daarvan zijn er nog maar zo bar weinig. Des te stuitender is het om te lezen dat PvdA-wethouder Bert Kuiper, nota bene zelf een geboren en getogen Almeloër, tegen stichting NAT die tegen bomenkap protesteerde, ijskoud zei: “Dan hadden ze maar bezwaar moeten maken”. Foei Bert. Dit is de gruwelijkst voorstelbare opstelling van een bestuurder, want het zou betekenen dat de burger continu op z’n hoede moet zijn ergo… de burger is voortaan altijd in gevecht met de lokale overheid, want niets is meer zeker. Zo kan morgen je uitzicht op een groene horizon zomaar ineens veranderd zijn in het uitzicht op een foeilelijk industrieterrein (Deldensestraat).

TéCé.

P.S. Voor wie een tastbare herinnering aan de aloude beuk wil hebben: rondom de afgezaagde stam liggen duizenden beukenoten. Misschien zijn er mensen, die er een aantal willen poten zodat de prachtige beuk wellicht nog nageslacht heeft. Een laatste post mortem-groet van de dode boom aan hen, die bomen koesteren.

Posted by Redactie in Column, 9 comments