In Almelo zijn wel honderd opmerkelijke fratsen van lokale bestuurders op te noemen, vooral de laatste jaren. Echter die van de spoorwegovergang in de Deldensestraat – Oude Deldenseweg richting Nijreesbos is er toch wel een van de hoogste orde. Sinds de voltooiing van Almelo Verdiept is het namelijk niet meer mogelijk om op je gemak in één streep van de Deldensestraat door te fietsen naar het Nijreesbos. De aloude spoorwegovergang is opgeheven en bestaat dus gewoonweg niet meer. De Deldensestraat is een doodlopende weg geworden. En hoe vaker je daarmee wordt geconfronteerd, hoe geïrriteerder je raakt. Overigens staat aan het begin van het stuk weg geen aanduiding dat de weg verderop doodloopt. Dat bord staat er pas luttele meters voor de barricade… wie dat nu weer heeft verzonnen?
Doodzonde…
Want hoe fijn was het toch om via deze authentieke weg richting Tusveld (Bornerbroek) te fietsen. En da’s toch best uniek, want welke stad heeft dat nou nog: zo vanuit de stad binnen luttele minuten in het bos. Fietsers en joggers maakten dagelijks gebruik van die mogelijkheid.
Des te jammer is het dat wethouder Sjoers de spoorwegovergang onderdeel heeft laten worden van de onderhandelingen met ProRail. Die stond erop dat de overgang zou worden opgeheven. Dat had niet mogen gebeuren en een bestuurder had niet onder de druk van een bedrijf als ProRail moeten bezwijken. Als er al weerstand bestond… Natuurlijk, de Nijreessingel ligt er ook al tussen, dus de Deldensestraat was al verpest. Dat had echter ook anders gekund, maar dat zou misschien meer gekost hebben.
De spoorwegovergang in de oude situatie.
De bewuste overgang was overigens nog helemaal niet zo lang geleden beveiligd met dubbele slagbomen. In de oude situatie gebeurde er in het verleden nogal eens een ongeluk. Ook was de overgang ooit een populaire ‘hemelvaartsplek’ voor de depressiva in onze samenleving. Dat wordt nu onterecht als argument gebruikt om het opheffen te vergoelijken. Sinds de beveiliging is er namelijk nooit meer iets gebeurd. En voor zover niemand het nog wist: wie ‘het’ wil doen, die lukt dat toch wel. Dat ligt dus niet aan de overgang Deldensestraat. Er zijn er meer.
De vraag is: hebben Almelo en de gemeenteraad hier nou werkelijk liggen slapen door de Deldensestraat zomaar op te offeren? Dat moet haast wel, want het is een misser van jewelste. Onwonenden zullen misschien blij zijn met de rust in hun straat sinds de afsluiting. Maar bij de boerderij op het eind zijn dagelijks kerende auto’s te zien, die in de fuik zijn gelopen. Wie het bos in wil moet een vervelende omweg afleggen. En dat geldt voor zowel fietsers, voetgangers als automobilisten. Hopelijk haalt de wethouder in z’n nadagen niet nóg meer van zulke onvoorstelbare fratsen uit.
Onze speciale verslaggever ging op pad en maakte een filmpje over de situatie. U vindt het filmpje op www.youtube.com/almeloanders
Hoe krachtig en goed onderbouwd het verhaal van Nijhuis ook was, de coalitie en enkele splinterpartijen haalden alles uit de kast om het VVD-initiatief onderuit te halen. Vooral CDA en PvdA waren gepikeerd. Tot ieders verrassing had de VVD namelijk gesprekken gevoerd met projectontwikkelaar Van der Looy en daarover ook een persbericht uitgebracht. Van der Looy evenwel meldde dat ze het alternatieve plan ‘voor kennisgeving’ had aangenomen. 
Toen ik een periode op de ‘Van het Oosten’-redactie liep, toen nog gevestigd boven de passage tussen de City-Promenade en het Marktplein, was het er een donders gezellige boel en er werd nog gewerkt ook, vaak tot diep in de nacht. Dát waren nog es tijden. Vooral de pennenstrijd tussen journalisten van beide kranten was geweldig. De lezer genóót daar van. Nu moet je daar niet meer om komen. Het lijkt erop dat vrijdags om vijf uur de deur in het slot gaat om pas op maandagmiddag weer open te gaan, of er moeten rampen gebeuren zoals een Sinterklaasintocht of een grote brand. De leesdichtheid is vaak te danken aan de soms kostelijke lezersreacties op de internetsite van de krant. Dat maakt het nog een beetje leuk. Overigens kan ondergetekende nog uitstekend z’n ei kwijt bij De Geleraaf, een prima medium, net als die andere twee. Niks op aan te merken. Heracles laat ik dan ook graag aan hen over. Bovendien, met een vaste baan overdag kun je niet alles bijhouden, dus AlmeloAnders is ‘gewoon voor de leuk’, echter… dit is nog maar het begin.
Enfin. Meneer kan de lokroep van het pluche niet weerstaan, dat is duidelijk. Maar zeg dat dan eerlijk. Dan begrijpen de burgers dat. Ondanks dat Kozijn niet in de raad wil staat hij – ra ra hoe kan dat – wel op een verkiesbare plaats op de lijst. Op een gedeelde tweede plaats welteverstaan. Als dit geen sterk staaltje kiezersbedrog is, dan weet ik het ook niet meer.
De bijzondere tentoonstelling ‘Gezichten van Almelo’ toont 78 portretten van heel gewone plaatsgenoten, die je elke dag op straat kunt tegenkomen. Alle opnames werden gemaakt in het tijdelijke atelier van de kunstenaar Petros Margosyan in de verlaten Havenpassage. Deze laatste heeft zich de afgelopen weken het vuur uit de sloffen gelopen voor Blaaks’ foto-expositie. De fotoportretten hangen in een centrale gan van de muziekschool, telkens in groepjes van drie. Hierbij zijn de personages niet willekeurig naast elkaar gezet. Volgens Blaak (eigenaar van internetkrant De Geleraaf.nl) is er bij elk trio sprake van een opvallende tegenstelling of juist een bijzondere onderlinge relatie. Zo hangt een gemeentebode bijvoorbeeld tussen twee stadswachten.
Metje Blaak was overigens niet alleen naar Almelo gekomen. Behalve een complete cameraploeg had ze ook de ‘Mokumse Meiden’, bekend van een soapserie op de lokale televisie in Amsterdam, meegenomen. Samen met dit kleurrijke gezelschap opende ze op geheel eigen wijze –met muziek, poëzie en zelfs een polonaise- de expositie van haar eigen broer.
En in een andere gang…