ALMELO – Leuke dingen, die elektronische informatieborden boven de invalswegen van onze stad. Het jammere is echter dat die duizenden euro’s kostende wonderen der techniek altijd binnen de kortste keren stuk zijn. Zo wordt de wildvreemde bezoeker ‘nuttige’ informatie over evenementen en eventuele wegafsluitingen onthouden.
Het exemplaar op bijgaande foto’s bijvoorbeeld, boven de Henriëtte Roland-Holstlaan, staat al tijden op zwart. Doet het gewoonweg niet meer. Iemand die dat mist? Toen hij het nog wél deed waren de letters bovendien vaak zó fel dat de tekst onleesbaar werd, vooral ‘s avonds.
We hebben zelf maar even een tekstje op het informatiebord gekalkt, wellicht dat iemand z’n winterslaap wil onderbreken en even wakker wordt. Frats of blunder?
En dit zijn slechts een paar voorbeeldjes (boven en onder: busstation Almelo) van tientallen andere defecte, door de burger betaalde apparaten die het al eeuwen niet meer doen. Een informatiebord met aanraakscherm, diverse klokken etcetera. Het hangt en staat er allemaal ook erg florissant bij. Dit is wel iets meer dan zomaar een storing… En de fietspaden… daar komen we binnenkort nog even op terug als we een fietstochtje maken met de nieuwe burgemeester achterop onze fiets met keihard opgepompte banden.
De spoorwegovergang in de oude situatie.
Toen ik een periode op de ‘Van het Oosten’-redactie liep, toen nog gevestigd boven de passage tussen de City-Promenade en het Marktplein, was het er een donders gezellige boel en er werd nog gewerkt ook, vaak tot diep in de nacht. Dát waren nog es tijden. Vooral de pennenstrijd tussen journalisten van beide kranten was geweldig. De lezer genóót daar van. Nu moet je daar niet meer om komen. Het lijkt erop dat vrijdags om vijf uur de deur in het slot gaat om pas op maandagmiddag weer open te gaan, of er moeten rampen gebeuren zoals een Sinterklaasintocht of een grote brand. De leesdichtheid is vaak te danken aan de soms kostelijke lezersreacties op de internetsite van de krant. Dat maakt het nog een beetje leuk. Overigens kan ondergetekende nog uitstekend z’n ei kwijt bij De Geleraaf, een prima medium, net als die andere twee. Niks op aan te merken. Heracles laat ik dan ook graag aan hen over. Bovendien, met een vaste baan overdag kun je niet alles bijhouden, dus AlmeloAnders is ‘gewoon voor de leuk’, echter… dit is nog maar het begin.
Enfin. Meneer kan de lokroep van het pluche niet weerstaan, dat is duidelijk. Maar zeg dat dan eerlijk. Dan begrijpen de burgers dat. Ondanks dat Kozijn niet in de raad wil staat hij – ra ra hoe kan dat – wel op een verkiesbare plaats op de lijst. Op een gedeelde tweede plaats welteverstaan. Als dit geen sterk staaltje kiezersbedrog is, dan weet ik het ook niet meer.
De bijzondere tentoonstelling ‘Gezichten van Almelo’ toont 78 portretten van heel gewone plaatsgenoten, die je elke dag op straat kunt tegenkomen. Alle opnames werden gemaakt in het tijdelijke atelier van de kunstenaar Petros Margosyan in de verlaten Havenpassage. Deze laatste heeft zich de afgelopen weken het vuur uit de sloffen gelopen voor Blaaks’ foto-expositie. De fotoportretten hangen in een centrale gan van de muziekschool, telkens in groepjes van drie. Hierbij zijn de personages niet willekeurig naast elkaar gezet. Volgens Blaak (eigenaar van internetkrant De Geleraaf.nl) is er bij elk trio sprake van een opvallende tegenstelling of juist een bijzondere onderlinge relatie. Zo hangt een gemeentebode bijvoorbeeld tussen twee stadswachten.
Metje Blaak was overigens niet alleen naar Almelo gekomen. Behalve een complete cameraploeg had ze ook de ‘Mokumse Meiden’, bekend van een soapserie op de lokale televisie in Amsterdam, meegenomen. Samen met dit kleurrijke gezelschap opende ze op geheel eigen wijze –met muziek, poëzie en zelfs een polonaise- de expositie van haar eigen broer.
En in een andere gang…
